Geen vraagteken, maar uitroepteken achter “leuk”!
Van lagere school naar brugklas. Het is nogal een verandering, maar is het leuk? Als brugwup ligt je hele leven overhoop door een nieuwe omgeving, nieuwe klasgenoten, nieuwe vrienden, nieuwe vakken en nieuwe docenten. Gelukkig slaagt Roncalli erin die overgang soepel te laten verlopen, zodat het vraagteken achter “leuk” snel een uitroepteken wordt.
Brugklassers Dinand Raadgever en Kas Moerenhout waren de eersten die hun vinger opstaken toen in de klas werd gevraagd of er iemand in de krant wilde vertellen hoe dat nou is, de brugklas op Roncalli. Hun eerste schooldag op Roncalli – en op de middelbare school – vergeten de twee Steenbergenaren niet snel meer. Toen ze na een lange dag en drie kwartier fietsen eindelijk thuis kwamen vertelden ze hun ouders braaf dat het “leuk” was op school, maar of dat écht zo was, daar waren ze toen nog helemaal niet uit. Want het is nogal wat, ineens op de middelbare school zitten. “Ik voelde me de kleinste tussen een heleboel grote kinderen”, zegt Kas. Dinand weet nog hoe hij door de poort fietste, die hele grote school zag liggen, zich afvroeg waar zijn lokaal in godsnaam was en dacht: “Hoe ga ik dit allemaal onthouden?”
Als mentor van Groep 13, één van de brugklassen weet gymdocent Mijke van Boesschoten precies wat Kas en Dinand bedoelen. Maar ze weet ook dat zij, haar collega’s en de leerlingen alles in het werk stellen om te zorgen dat brugklasleerlingen zich snel thuis voelen, zodat het écht leuk wordt op school. “Onze school heeft 1200 leerlingen, natuurlijk snappen we dat een eerste dag op zo’n grote school overweldigend kan zijn. Daarom beginnen onze brugklassers hun eerste dag om 9.00 uur, een half uurtje na de rest. Dan is er wat meer rust. Ze worden opgevangen door mentorleerlingen, leerlingen uit de bovenbouw, die de brugklassers tijdens de eerste schoolweek wegwijs maken. Zij wijzen de lokalen, de kluisjes, de fietsenstalling, vertellen hoe Roncalli werkt, hoe je je huiswerk kunt inzien via Magister en wat er van je verwacht wordt. Onze mentorleerlingen zijn open, sociaal sterk, weten van aanpakken, nemen initiatief en hebben een aanstekelijk enthousiasme. Ze tonen onze brugklassers dat we op Roncalli een team zijn.”
Zo voelen Dinand en Kas het inmiddels ook. Nu vertellen ze hun ouders elke dag dat het leuk is op school en dat menen ze voor de volle honderd procent. “Mijn zus Lynn zit in de vierde, dus van haar had ik al wel gehoord dat Roncalli leuk is, en ook mijn ouders zijn enthousiast. En nu ik hier een tijdje zit, zie ik dat het precies zo leuk is als Lynn zei. Je wordt goed opgevangen en je weet hier heel snel de weg. Vrienden maken gaat ook vanzelf, daar was ik wel even bang voor, omdat niemand van mijn oude klas naar Roncalli ging, maar ik ben gewoon blij dat ik ook voor Roncalli heb gekozen!” Dat is Dinand trouwens ook. Logisch, zou je denken, want al voor de eerste schooldag kende hij veel menen op het Roncalli. “Maar”, zegt hij, “op mijn oude school werd best veel gepest. Ik was bang dat dat hier ook zou gebeuren, maar dat is helemaal niet zo. Kinderen spreken elkaar er ook op aan als er gepest wordt. En er wordt ook nog heel goed lesgegeven!”
Hoe meer Dinand en Kas vertellen, hoe breder de lach op Mijkes gezicht wordt. “Het is mooi om ze zo uitgebreid te horen vertellen”, zegt ze, “natuurlijk zien wij het als het niet goed gaat met een leerling, maar het is toch fijn om te horen dat Dinand en Kas bevestigen dat onze aanpak werkt. Dat je na de eerste dag in de brugklas niet zeker weet of het leuk is op school is logisch, maar hoe sneller dat gevoel verdwijnt, hoe liever wij het hebben. Achter “leuk” hóórt een uitroepteken, want als je het leuk vindt op school leer je ook sneller en beter!”
